Historia żurawiny

Świeża żurawina w rzeczywistości się odbija

Historia żurawiny

Nazwa botaniczna mniejszej żurawiny, oxycoccos vaccinium, pochodzi z łacińskiego vacca, co oznacza krowy, ponieważ krowy wydają się być z nich lubiane. Oxycoccos odnosi się do ostrych liści rośliny. Ta odmiana jest znana przede wszystkim w Europie. W Ameryce Północnej odmianą wielkoowocową jest V. macrocarpon, z makro, co oznacza duże, z owalnymi liśćmi.

Angielskie słowo cranberry jest skróconą wersją żurawiny, która pochodzi z kwiatów rośliny , która pochyla się i przypomina głowę żurawia.

Ptaki te lubią także jagody, które rosną na bagnach, gdzie żurawie są domem. W Kanadzie żurawiny często są nazywane imindyjskim imieniem, atoca. Żurawiny są również znane jako bounceberries, ponieważ dosłownie odbijają się, gdy zostaną upuszczone, gdy są świeże i mącznicy, ponieważ niedźwiedzie również je uwielbiają.

Żurawina zwyczajna (Viburnum trilobum) to zupełnie inny owoc z rodziny wiciokrzewów, choć podobny wyglądem. Żurawina Highbush rośnie na krzewach ze spiczastymi liśćmi, gdzie żurawina wyrasta na winorośli z owalnymi liśćmi. Żurawina Highbush ma pojedyncze ziarno, które nie jest zjedzone. Można je stosować wymiennie w dowolnym przepisie za pomocą oczyszczonej żurawiny, po usunięciu nasion za pomocą sita.

Pielgrzymi dowiedzieli się wszystkiego o żurawinach od rdzennych Amerykanów, którzy rozpoznawali naturalną siłę konserwującą (kwas benzoesowy) w jagodach i często mieszali je w pemikaninę (suszoną mieszankę mięsną), aby przedłużyć jej okres przydatności do spożycia.



Sos żurawinowy pojawił się na obrazku za pośrednictwem generała Ulyssesa S. Granta, który polecił go podawać żołnierzom podczas secesji Petersburga w 1864 roku. Sos żurawinowy był najpierw komercyjnie konserwowany w 1912 roku przez firmę Cape Cod Cranberry Company, która sprzedawała produkt jako "Ocean Spray Cape" Sos żurawinowy z dorsza. " Fuzja z innymi hodowcami przekształciła się w znaną korporację Ocean Spray, znaną z produktów żurawinowych.