Estragon: greckie zioła i przyprawy

Greckie imię i wymowa:

Estragon, εστραγκόν, wymawiane es-trah-GON

W markecie:

Estragon sprzedawany jest w postaci świeżej i suszonej.

Charakterystyka fizyczna:

Świeże (francuskie) liście estragonu są jasnozielone i mają w przybliżeniu 1 "długości i 1/4" -1/2 "szerokości Liście mają tendencję do zwijania się po wyschnięciu. Ta 2-3-stopowa bylina ma jasne złote kuliste kwiaty, około 1/2 "średnicy, w skupiskach 2 lub 3 kwiatów.

Stosowanie:

Świetne zioło do przyprawiania octu i musztardy, estragon, jest używane w omletach, z grzybami i grillowanym kurczakiem.

Zastępuje:

Koperek, bazylia, majeranek, nasiona kopru włoskiego, nasiona anyżu

Pochodzenie, historia i mitologia:

Mówi się, że estragon pochodzi z Syberii i został wprowadzony do Europy i basenu Morza Śródziemnego przez rodzinę Tudorów pod koniec XVI w. Do użytku jako ozdobnych w ich królewskich ogrodach. Został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych na początku XIX wieku.

Nazwa "estragon" jest zepsucie albo francuskiego słowa estragon, albo arabskiego słowa "tarkhum" - każdy znaczy "mały smok". Był używany przez starożytnych Greków do swoich właściwości leczniczych.

Najczęściej używana odmiana estragonu pochodzi z Francji. Francuska nazwa rodzajowa estragonu (Artemisia) wywodzi się z greckiej "Artemidy" - bogini księżyca - ze względu na delikatny, srebrzysty kolor liści, tak jakby były skąpane w "księżycowych wiązkach".

Starożytni Grecy użyli estragonu do złagodzenia bólu zęba.

W średniowieczu jedna ze szkół myśli medycznej uważała, że ​​estragon był lekiem na ukąszenia węży z powodu jego wężowatych kształtów; przeciwna grupa uważała, że ​​kształt korzenia przypominał smoki - zwróć uwagę na użycie dracunculusa (smoka) w jego łacińskim imieniu - i że estragon był lekiem na ukąszenia jadowitych bestii.

Francuzi nazywają "Królem ziół" i bazują na wielu sosach - takich jak béarnaise i ravigote - na wykorzystaniu estragonu jako głównego środka aromatyzującego.

Związane z