Twoje piwo jest gorzkie, ale jakże gorzkie?
Międzynarodowe jednostki goryczy (IBU) to standardowy pomiar postrzeganej goryczki w piwie, jakości nadanej przez dodanie chmielu podczas procesu warzenia. Ten standardowy pomiar goryczy jest funkcją stężenia kwasu alfa w szczepie chmielu (patrz lista chmielu i zawartość kwasu alfa w tym miejscu) i całkowity czas wrzenia piwa, w którym im większy czas wrzenia, tym większe IBU piwa .
Jest to ważny czynnik określający, jak prawdziwe są poszczególne gatunki piwa, czy pasuje ono do oczekiwań marki, czy też miara tego, czy piwo mieści się w specyfikacjach browaru. Pomiar IBU nie stanowi części na milion kwasów izo-alfa w roztworze piwa, chociaż pomiar został opracowany w celu zilustrowania korelacji pomiędzy postrzeganą goryczą w piwie a stężeniem gorzkich związków w nim.
Formuła obliczania IBU to:
W h × AA% × U aa / V w
gdzie:
- W h oznacza wagę chmielu
- AA%: procent alfa kwasów obecnych w chmielu
- Uaa : wykorzystanie chmielu lub procent alfa kwasów stosowanych podczas warzenia
- V w : objętość brzeczki lub piwo przed fermentacją
Ilość alfa kwasów w chmielu jest pomnożona przez wykorzystanie (miara ilości alfa kwasów faktycznie użytych podczas warzenia) podzielone przez ilość brzeczki.
Prostszym sposobem na powiedzenie tego jest to, że zależy to od trzech rzeczy: po pierwsze, jak pikantne są chmiel, po drugie, ile chmielów jest i może być użytych, a na koniec, ile piwa będzie chowało chmiel.
Cztery składniki
Każde piwo składa się z co najmniej czterech składników: słodowanego, chmielu, drożdży i wody, z których każdy ma inny wpływ na charakter piwa.
Podczas gdy chmielsze piwa, takie jak Indie, blady ales i angielski gorzki, są na ogół o wiele bardziej zgorzkniałe niż inne bardziej owocowe i słodsze style, takie jak niemiecki Kölsch , wszystkie piwa korzystają z dodawania chmielu o różnych pojemnościach.
Pomiar międzynarodowych mioteł powstał w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, podczas których większość browarów używała nieschłodzonego chmielu. Do czasu wykorzystania chmielu w piwowarstwie utracono by wiele gorzkiego potencjału. Oprócz tego, gdy chmiel się starzeje, zaczynają się utleniać i właśnie to utlenianie wraz z innymi produktami przemiany materii zaczyna przyczyniać się bardziej do goryczy powstającego piwa. Początkowo współczynnik 5/7 zastosowano do obliczeń IBU jako metodę bliższego oszacowania zawartości produktu uzyskanego z żywicy chmielowej w piwie, chociaż oszacowanie to nie było prawdziwe.
Style piwa i IBU
- American Lager: 5-15 IBU
- American Light Lager: 8-17 IBU
- Wino jęczmienne: 50-100 IBU
- Belgijski Dubbel: 10-25 IBU
- Belgijski Tripel: 14-25 IBU
- Gorzki, Extra Special: 30-40 IBU
- Gorzki, zwyczajny: 20-35 IBU
- Bock: 20-30 IBU
- Brown Ale: 15-60 IBU
- Dunkel Lager: 16-25 IBU
- Imperial Stout: 50-80 IBU
- India Pale Ale: 40-80 IBU
- Irish Stout: 25-60 IBU
- Lambic: 11-23 IBU
- Pale Ale (American): 20-55 IBU
- Pale Ale, English: 20-45 IBU
- Pilsner (niemiecki lub czeski): 30-45 IBU
- Portier: 20-60 IBU
- Rauchbier: 20-25 IBU
- Saison: 20-30 IBU
- Scotch Strong Ale: 25-35 IBU
- Weizen: 13-17 IBU