Historia imbiru

Marco Polo ożywił zainteresowanie imbirem

Historia imbiru

Obecna nazwa imbiru pochodzi od gingivere w języku angielskim , ale imbir ma ponad 3000 lat do sanskryckiego srngaveram, co oznacza "korzeń róg" w odniesieniu do jego wyglądu. W języku greckim było to ziggiberis, aw języku łacińskim zinziberi.

Chociaż był on dobrze znany starożytnym Rzymianom, imbir niemal zniknął w Europie po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Dzięki wycieczce Marco Polo na Daleki Wschód imbir powrócił do łask w Europie, stając się nie tylko bardzo pożądaną przyprawą, ale także bardzo drogim.



Królowej Elżbiecie I z Anglii przypisuje się wynalezienie piernika, który stał się popularnym świątecznym przysmakiem.

Imbir (nazwa botaniczna Zingiber officinale ) należy do tej samej rodziny co kurkuma i kardamon. Pochodzi z południowej Azji i od dawna stanowi podstawowy dodatek do kuchni azjatyckich.

Imbir jest dość popularny na Karaibach, gdzie rośnie dziko w bujnej tropikalnej scenerii. Jamajski imbir jest ceniony za swój mocny, mocny smak, a ta wyspa zapewnia obecnie najwięcej światowych zasobów, a następnie Indie, Afrykę i Chiny.

Sękatym, wyboistym korzeniem rośliny imbiru jest źródło tej wspaniałej przyprawy. Chociaż łatwo jest uprawiać w tropikalnych regionach na południu, rzadko będziesz traktowany z kwiatami podczas uprawy w domu, tak jak to zwykle dzieje się na wolności. Można go łatwo uprawiać w doniczce w domu, ale pamiętaj, aby ją zabrać do domu, gdy pogoda się ochłodzi.

Więcej o przepisach na imbir i imbir

Wybór i przechowywanie imbiru
Formy imbirowe
Przepis na domowej roboty Krystalizowany (kandyzowany) imbir

• Historia imbiru
Przepisy na imbir

Książki kucharskie

Spice: aromaty wschodniego regionu Morza Śródziemnego
Magiczne przyprawy
Spice Lover's Guide to Herbs and Spices
Biblia smaku