Chorizo to rodzaj kiełbasy pochodzącej z Półwyspu Iberyjskiego (obecnie Hiszpania i Portugalia). Jest powszechny w wielu wersjach w większości Ameryki Łacińskiej.
Iberyjskie chorizo i chorizo meksykańskie mają wspólną nazwę, a obie są kiełbaskami, ale właśnie tam kończą się wielkie podobieństwa. Istnieje wiele różnic między nimi.
Wymowa słowa Chorizo
Wymowa słowa w języku hiszpańskim meksykańskim to choh-REE-soh , z wymawianym jak s.
(Uwaga: portugalski termin tej kiełbasy, wymawiany w podobny sposób, to chouriço .)
W kastylijskim hiszpańskim chorizo jest wymawiane bardziej jak choh-REE-thoh , zz brzmiącym jak th in think .
Skład Chorizo
Chorizo jest zwykle wytwarzane z wieprzowiny lub wołowiny , chociaż istnieją wersje kurczaków, podobnie jak bardziej egzotyczne wersje wykonane z mięsa, takiego jak iguana lub struś. Podobnie jak w przypadku wielu innych produktów wędliniarskich lub "wędliniarskich", chorizo często obejmuje części zwierzęcia, które ze względu na swój wygląd lub fakturę nie byłyby używane w inny sposób.
Zarówno meksykańskie, jak i iberyjskie wersje tej kiełbasy są wytwarzane w niezliczonych odmianach regionalnych i kulturowych , a także w różnych poziomach jakości w poszczególnych krajach. Poniżej znajduje się jedynie podstawowy opis odnoszący się do większości tych produktów mięsnych.
Meksykańskie chorizo jest prawie zawsze wytwarzane z mielonej, surowej wieprzowiny.
Dodatkowy tłuszcz wieprzowy jest często dodawany do mięsa, a mieszanka zawiera również zioła i / lub przyprawy, papryczki chili (zarówno o smaku, jak i kolorze) i ocet. Produkt końcowy jest zazwyczaj pakowany w krótkie ogniwa w osłonkach jadalnych lub niejadalnych i "starzeje się" przez suszenie powietrzne z dowolnego miejsca na dzień do tygodnia.
Wypróbuj ten łatwy przepis na meksykańskie chorizo lub ten inny przepis na meksykańskie chorizo .
Iberyjskie chorizo to najczęściej wieprzowina, choć wołowina również nie jest niezwykła. Składniki to zazwyczaj wędzona papryka, zioła, czosnek i białe wino. Mieszanka jest pakowana w naturalne lub sztuczne osłonki od krótkich do dość długich, fermentowanych i powoli wędzonych; palenie pomaga zachować mięso i w znacznym stopniu przyczynia się do smaku produktu. Produkt końcowy jest następnie suszony powietrzem przez kilka, jeśli nie wiele tygodni. Przepis na hiszpańskie chorizo
Używanie Chorizo
Meksykańskie chorizo musi być ugotowane przed jedzeniem . Jego miękka konsystencja zasadniczo uniemożliwia jej pokrojenie lub zjedzenie z osłonką, więc ta kiełbasa jest wyjęta z jego osłonki - jeśli została nawet zapakowana w jedną - i usmażona przed spożyciem lub użyciem w innej recepturze.
Zwykle frytuje się meksykańskie chorizo na patelni, oddzielając kawałki widelcem lub innym naczyniem, aby wszystkie mięso było równomiernie ugotowane, a jego charakter jest widoczny. Nadmiar smaru zostaje wylany przed spożyciem mięsa. Ta grasa de chorizo jest często używana do innych celów, podobnie jak smar bekonowy jest ceniony za przyprawianie innych potraw.
Nawet gotowane chorizo jest rzadko spożywane tak jak jest; silny, pikantny smak sprawia, że jest świetnym elementem do łączenia (w stosunkowo niewielkich ilościach) z innymi składnikami.
Chorizo z jajecznicą jest powszechnym przykładem, podobnie jak refrakcja fasoli o smaku kiełbasy. Zobacz listę częstszych zastosowań meksykańskiego chorizo.
Hiszpański i portugalski chorizo, po wyleczeniu lub wędzeniu, nie musi być gotowany przed spożyciem. Wiele odmian ma teksturę idealną do krojenia i jedzenia jako przekąskę lub przystawkę (jak w "tapas"). Miękkie, grubsze rodzaje kiełbasy iberyjskiej są idealne do dodawania smaku i konsystencji do zup, gulaszu i innych gotowanych mikstur.
Historia Chorizo
Żadne współczesne chorizo nie mogło istnieć bez spotkania między Europą a Nowym Światem, które miało miejsce w dziesięcioleciach po roku 1492.
Wieprzowina była podstawowym artykułem spożywczym na Półwyspie Iberyjskim przez wiele stuleci, a peklowanie mięsa w celu jego zachowania zostało opracowane z konieczności - ale nowoczesna wersja kiełbasek chorizo nie była możliwa aż do "odkrycia" obu Ameryk.
Jednym z najczęstszych składników hiszpańskiej chorizo, papryki lub pimentonu jest w rzeczywistości wiele suszonych i sproszkowanych papryczek chile, a te papryki pochodzą z Nowego Świata. Ten pieprz, istotny dla smaku i koloru chorizo dzisiaj, został sprowadzony do Hiszpanii przez wczesnych konkwistadorów i handlarzy.
Chorizo, produkt wieprzowy, nie istniał w Meksyku przed Podbojem. Legenda głosi, że konkwistador Hernan Cortes był tym, który rozpoczął pierwszą hodowlę trzody chlewnej (w Toluca Valley w centralnym Meksyku, centrum produkcji chorizo do dziś). Z całą pewnością jest tak, że świnie domowe (jak również bydło, owce i kozy) zostały sprowadzone do Ameryki przez Hiszpanów. Dostępność wielu różnych rodzajów papryki do przyprawiania i użycie octu zamiast białego wina (które ogólnie było niedostępne), ukształtowały rozwój dzisiejszego meksykańskiego chorizo.
Dziś odmiany meksykańskie są wytwarzane w całym kraju, choć okolice Toluca (stolica Meksyku) to region najbardziej znany z produkcji kiełbas, a w ostatnich dziesięcioleciach rozwój kiełbasy chorizo verde , kiełbasy w kolorze zielonym zawdzięczają swój kolor włączeniu kolendry, tomatillos i / lub zielonych chiles.