Co to jest czarna melasa?

Dowiedz się wszystkiego o ulubionym deserze Harry'ego Pottera

Choć nazwa nie brzmi najbardziej apetycznie, składnik czarna melasa pojawia się wszędzie w brytyjskim jedzeniu i kuchni. Gruby czarny syrop stosuje się w wielu słodyczach, takich jak toffi , ciasta , puddingi, a nawet drinki. Znany jest także w powieściach o Harrym Potterze, ponieważ jest jednym z ulubionych puddingów i słodyczy Harry'ego. Starsi fani Disneya mogą przypominać sobie tace z melodiami używane do zwabiania dzieci przez dzieci w Chitty Chitty Bang Bang.

Dzięki powieściom i filmom melon był wystawiony na ogólnoświatową publiczność, wielu z nich nigdy nie słyszało o słodkim kleistym syropie.

Co to jest czarna melasa?

Czarna melasa to wyjątkowo gęsta, ciemna syrop cukrowy zawierający melasy z trzciny cukrowej, aby nadać mu nieco gorzki smak. Czarna melasa jest jednak mniej gorzka niż czysta melasa, więc gdy jest używana jako substytut, powinna być używana oszczędnie.

Jak powstaje trunek

Po rafinacji cukru pozostały niezmodyfikowany syrop przekształca się w melon.

Różne rodzaje melasy

Złoty syrop jest najczęstszym rodzajem melasy. Jest to lżejsza kolorystyka melasy i często zastępowana syropem kukurydzianym w przepisach, w których czarna melasa nie jest dostępna. Jest słodszy niż Black Treacle, który ma ciemniejszy kolor i lekko gorzki smak.

Historia złotego syropu i czarnej meliny

W Wielkiej Brytanii głównym producentem czarnej melasy (i złotego syropu) jest firma zajmująca się rafinacją cukru, Tate i Lyle.

Firma powstała w 1881 roku, kiedy Abram Lyle zbudował rafinerię cukru na brzegu Tamizy we wschodnim Londynie. W 1922 roku złoty syrop otrzymał królewski nakaz, który wciąż pojawia się na puszkach.

Od samego początku lżejszy, kolorowy złoty syrop pakowano i sprzedawano w kultowych metalowych puszkach, które są używane do dzisiaj.

Na złotym, bogatym zielonym tle widniały złote litery. Choć podczas I wojny światowej cały metal w Anglii był potrzebny do wysiłku wojennego, puszki zostały zastąpione kartonowymi pojemnikami. Co za bałagan, który musiał być!

W 1950 r. Produkt z czarnej cytryny został wypuszczony przez Tate i Lyle z melasą sprzedawaną w puszkach podobnych do złotych syropów, tylko z czerwonym tłem zamiast zielonym. Dziś ponad milion puszek opuszcza fabrykę w East London rocznie i jest eksportowana na cały świat do miłośników słodkich, lepkich rzeczy i piekarzy.