Chard (wymawiane "SHARD") to liściaste, zielone warzywo, typowe dla kuchni śródziemnomorskiej, szczególnie włoskiej, gdzie można je znaleźć w daniach z makaronu, w risotto, a nawet w pizzy .
Prawdopodobnie najczęściej określany jako boćwina szwajcarska , jest związany z burakami, a zielniki chard wyglądają podobnie do zielonych buraków . Ale w przeciwieństwie do buraków korzeń boćwiny jest niejadalny.
Chard jest dostępny w wielu różnych odmianach, z których niektóre można odróżnić od koloru pędów chard.
Zakresy łodyg mają barwę od czerwonej do żółtej do białej. Zwykle w sklepie spożywczym lub na targu rolniczym zazwyczaj widnieje coś, co nazywa się "chard tęczowy", czyli w zasadzie pakiet czerwonych, żółtych i szwajcarskich chardów (które mają białe łodygi), a nie konkretną odmianę wielobarwną.
Smak Charda jest porównywalny ze smakiem szpinaku, choć zależy to od zastosowanej techniki gotowania. Może być gorzkie, zwłaszcza boćwina szwajcarska, ale gotowanie ma tendencję do zmniejszania goryczy, tak że jej ziemisty, słodki, prawie beetowy smak jest najbardziej wyraźny.
Jednym z najlepszych sposobów przygotowania chard jest go usmażenie , chociaż można je również gotować metodami gotowania na gorąco , takimi jak gotowanie na parze lub gotowanie na sucho , np. Grillowanie lub pieczenie.
Chard również jest łatwym warzywem do uprawy w ogrodzie. Roślinę można sadzić dwa razy w roku, wiosną i ponownie jesienią, aw niektórych klimatach, na przykład w północno-zachodnim Pacyfiku, będzie żyło przez cały rok.
Możesz jeść młodsze liście surowe, jak w sałatkach, a bardziej dojrzałe liście, które są twardsze, najlepiej podawać w postaci gotowanej. Podobnie jak w przypadku zieleni collard, najlepiej usunąć łodygi i żeberka ze środka liści, ponieważ mogą one być twarde i włókniste. Niektórzy ludzie lubią gotować łodygi osobno.