Etiopska ceremonia parzenia kawy jest ważną częścią kultury etiopskiej. Polega ona na prażeniu ziaren kawy i przygotowaniu gotowanej kawy w naczyniu podobnym do ibrików wykorzystywanych do przygotowania kawy tureckiej .
Znaczenie kulturowe
W niektórych częściach Etiopii kobieta domu (lub młodsza kobieta w gospodarstwie domowym) wykonuje lub uczestniczy w dwu- lub trzygodzinnej ceremonii parzenia kawy trzy razy dziennie (raz rano, raz w południe i raz wieczorem ).
Zwyczajem dla kobiet jest również wykonywanie ceremonii, kiedy witają gości w domu iw czasie świąt.
Ceremonia kawowa jest uważana za najważniejszą społeczną okazję w wielu wioskach i jest znakiem szacunku i przyjaźni, które zapraszane są na ceremonię kawową. Goście podczas ceremonii mogą omawiać takie tematy, jak polityka, społeczność i plotki. Jest też obfite pochwały dla wykonawców ceremonii i produkowanych przez nią warzelni.
Bez względu na porę dnia, okazję (lub jej brak) oraz zaproszonych gości, ceremonia odbywa się zazwyczaj w odrębnym formacie, z pewnymi odmianami.
Poza czystą socjalizacją ceremonia kawy odgrywa także duchową rolę w Etiopii, która podkreśla znaczenie etiopskiej kultury kawowej . Kawa ma długą historię powiązań z islamem i mówi się, że przemiana ducha odbywa się podczas trzech rund ceremonii parzenia kawy dzięki duchowym właściwościom kawy.
Ceremonia kawy
Długa etiopska ceremonia parzenia kawy obejmuje przetwarzanie surowych, nieumytych ziaren kawy w gotowe kubki kawy. Rozpoczyna się od przygotowania sali do rytuału.
Najpierw kobieta, która wykonuje ceremonię, rozsiewa na podłodze świeże, aromatyczne trawy i kwiaty.
Zaczyna palić kadzidło, aby odeprzeć złe duchy i nadal pali kadzidło podczas ceremonii. Napełnia ona wodą okrągły, czarny gliniany dzbanek do kawy (znany jako jebena ) i umieszcza go na rozżarzonych węglach.
Następnie gospodyni bierze garść zielonych ziaren kawy i ostrożnie czyści je w gorącej, długiej rączce, podobnej do woka patelni. Trzymając patelnię nad rozżarzonymi węglami lub małym ogniem, porusza i wytrząsa łuski i resztki z fasoli, dopóki nie są czyste.
Gdy ziarna są czyste, powoli upieka je na patelni, której używała do ich czyszczenia. Podczas pieczenia trzyma pieczeń jak najprędzej, potrząsając fasolą (podobnie jak w przypadku potrząsania staromodnym popcornem) lub stale je mieszając. Pieczenie może zostać przerwane, gdy ziarna są średnio brązowe, lub może być kontynuowane, dopóki nie zostaną poczerniałe i mienią się olejkami eterycznymi. Zapach palonej kawy jest mocny i uważany jest za ważny aspekt ceremonii.
Po tym jak gospodyni upiekła fasolę, zmiażdży je. Używa narzędzia podobnego do moździerza i tłuczka. "Moździerz" to mała, ciężka drewniana miska o nazwie mukecha (wymawiane moo-key-cha), a "tłuczek" to drewniany lub metalowy cylinder o tępym końcu, zwany zenezena .
Za pomocą tych narzędzi miażdży ziarna na grubej ziemi.
Zanim ziarna zostaną zmielone, woda w jebenie jest zazwyczaj gotowa na kawę. Wykonawca usuwa słomianą pokrywkę z dzbanka do kawy i dodaje kawę zmieloną. Mieszaninę doprowadza się do wrzenia i usuwa z ciepła.
W tym momencie kawa jest gotowa do podania. Taca z bardzo małymi, bezuchwytowymi kubkami ceramicznymi lub szklanymi jest ułożona bardzo blisko siebie. Wykonawca ceremonii wylewa kawę w jednym strumieniu od około stopy nad miseczkami, idealnie wypełniając każdą filiżankę równo bez rozbijania strumienia kawy. Pozostałości kawy pozostają w doniczce. Dzięki tej technice grube fusy nie trafiają do kubków z kawą .
W niektórych przypadkach najmłodsze dziecko może podać najstarszemu gościowi pierwszą filiżankę kawy.
Następnie wykonawca służy wszystkim innym.
Goście mogą dodać cukier, jeśli chcą. Mleko zwykle nie jest oferowane. Po dodaniu cukru, goście bunna tetu ("napić się kawy"), a następnie chwalić gospodynię za jej umiejętności parzenia kawy i kawę za jej smak.
Po pierwszej rundzie kawy są zazwyczaj dwie dodatkowe porcje. Trzy porcje znane są jako abol , tona i baraka . Każda porcja jest stopniowo słabsza od pierwszej. Mówi się, że każda filiżanka przekształca ducha, a trzecia porcja uważana jest za błogosławieństwo dla tych, którzy ją piją.
Wariacje
Opisana powyżej procedura jest powszechna w całej Etiopii. Istnieją jednak pewne różnice. Są to najczęstsze: gdy kawa zaczyna pękać w trakcie pieczenia, gospodyni może dodać do niej kardamon , cynamon i goździki . Restauracje (szczególnie te na Zachodzie) mogą używać młynka elektrycznego do przyspieszenia procesu mielenia. Chociaż kawa jest zwykle niefiltrowana, niektóre hostessy mogą ją przefiltrować przez sito o drobnych oczkach, aby usunąć podłoże. Na wsi kawa może być podawana z solą zamiast cukru. W niektórych regionach Etiopii do zaparzenia można dodać masło lub miód. Do kawy mogą towarzyszyć przekąski pieczonego jęczmienia , orzeszków ziemnych, popcornu lub czereśni.