Nadzienie kulinarne: wskazówki dotyczące bezpieczeństwa, wykres ilościowy i więcej

Farsz lub dressing - w zależności od tego, czy jest ugotowany w twoim indyku, czy nie - jest cudownym sposobem na zabranie nieświeżych kawałków chleba i przekształcenie ich w pikantne, aromatyczne danie, które będzie służyć z okazji Święta Dziękczynienia. Innymi słowy, kolejny pojazd do sosu.

Farsze do gotowania farszu i sosów

Bez względu na to, czy nadasz mu szybką zmianę z porcją cebuli, selera i kilku prostych przypraw, czy też delikatesami z dodatkiem pokrojonych w kostkę jabłek, rodzynek, a nawet ostryg; farsz jest w swej istocie kawałkami chleba.

Nie tylko chleb, pamiętajcie. Aby zrobić farsz, twój chleb musi być nieświeży. Dzieje się tak, ponieważ czerstwy chleb staje się sztywniejszy, gdy wysycha. Świeży chleb, ponieważ jest miękki, spowoduje rozmiękczony nadzienie o konsystencji podobnej do indyka.

Na szczęście czerstwy chleb jest łatwy do zdobycia. Po prostu zacznij od świeżego chleba i pozwól mu siedzieć na blacie przez noc. Jeśli chcesz być naprawdę dokładny, możesz pozwolić, aby chleb usiadł na noc, a następnie pociąć go na kostki i pozwolić kostkom usiąść na drugą noc.

Lub jeśli się spieszysz, możesz opiekać kostki w piekarniku 275 F przez około 15 minut. Celem jest jego wyschnięcie, niekoniecznie zrumienianie. Chociaż, jeśli chcesz nieco zrumienić, uderz w piec do około 300 F.

Dokładna tabela obliczeń

Możesz zapoznać się z poniższą tabelą, aby określić, ile farszu będziesz potrzebować, zarówno pod względem porcji, jak i wielkości indyka (lub kurczaka), które chcesz zmieścić.

Mniejsze ilości będą działały na pieczenie kurczaków . W przypadku indyków skoncentruj się na ostatnich trzech rzędach stołu.

Ilość farszu Rozmiar ptaka Liczba porcji
2 kubki 3 do 4 funtów 2 do 3
3 filiżanki 5 do 6 funtów 4 do 5
4 filiżanki 6 do 8 funtów 6 do 7
6 filiżanek 8 do 10 funtów 8 do 9
2 kwarty 10 do 12 funtów 10 do 11
3 kwarty 12 do 15 funtów 12 do 16
4 kwarty 15 do 20 funtów 18 do 20

Farsz i bezpieczeństwo żywności

Ilekroć przygotujesz farsz u ptaka, zwiększasz ryzyko zatrucia pokarmowego . Zauważ, że nie oznacza to, że jest znacznie bardziej niebezpieczny niż gotowanie indyka bez nadziewania. Tylko, że ryzyko jest zwiększone.

Dzieje się tak z dwóch powodów:

Dlatego do pomiaru temperatury w środku farszu należy użyć termometru z odczytem natychmiastowym.

Oto coś, czego prawdopodobnie nie odgadłbyś z faktu, że to się nazywa farsz: właściwie nie chcesz wepchać farszu do zagłębienia ptaka.

Zbyt ścisłe zapakowanie farszu spowoduje zagrożenie bezpieczeństwa żywności , ponieważ gęstsze upakowane farsz będzie trwał dłużej. Ale stwarza również problem jakości: zamiast być lekki i puszysty, nadzienie, które jest zbyt mocno zapakowane, będzie miało konsystencję cementu.

Zamiast tego delikatnie wrzuć farsz, kiedy go wymieszaj, i wlej luźno do zagłębienia ptaka. Innym powodem używania delikatnego dotyku jest to, że farsz rozszerza się, gdy gotuje, ponieważ skrobia w chlebie absorbuje soki z drobiu. Jeśli jest zapakowany zbyt ciasno, ściany jamy ciała indyka mogą pęknąć.

Zobacz poniżej, aby dowiedzieć się, co zrobić z nadmiarem farszu, zamiast pakować go do ptaka.

Więcej porad dotyczących farszu

Krótka historia farszu

Farsz istnieje już od dawna: przepisy istnieją od 4. lub 5. wieku. Ale praktyka była najprawdopodobniej powszechna przynajmniej w czasach epoki brązu, kiedy pojawiły się najwcześniejsze dowody udomowienia kurcząt.

Rzeczywiście, byłoby zaskakujące, gdyby skromni kucharze z minionych dni nie korzystali z pustej jamy ciała, jaką oferuje tusza drobiowa. Jeśli istnieje ogólna zasada kulinarna wspólna dla wszystkich kultur, to "wypełnij wszystko, co jest puste z czymś smacznym".

Jeśli chodzi o Amerykę Północną, jedną z głównych odmian regionalnych jest rodzaj skrobi (niekoniecznie chleb), który został użyty.

Na południu nadziewane chrupki kukurydziane są normą. W Nowej Anglii farsz historycznie zawierał kasztany i ostrygi . San Franciszkanie, co nie dziwi, wyglądają na chleb na zakwasie do ich nadzienia. W Pensylwanii miejsce tłuszczy zajęło resztki puree .

To, co łączy te wszystkie podejścia, to przyjmowanie podstawowego składnika skrobiowego i przekształcanie go poprzez gotowanie wewnątrz ptaka. W ten sposób powstaje naczynie do napełniania, które jest nasycone smakami i aromatami pieczonego drobiu.